Напярэдадні Дня Незалежнасці члены мабільнага велаатрада “Спадарожны вецер” рушылі ў накірунку вёскі Жукі Ложныя, дзе на мясцовых могілках знаходзіцца брацкае пахаванне воінаў 517 і 324 стралковых палкоў 166-й стралковай дывізіі.
166-я Чырвоназнамённая дывізія прайшла слаўны баявы шлях. З мая 1942 года змагалася з ворагам на Паўночна-Заходнім фронце. Прымала ўдзел у контрнаступленні пад Курскам, аперацыі “Баграціён”, у разгроме прыбалтыйскай групоўкі ворага. Дывізія завяршыла свой баявы шлях у горадзе Ліепая, дзе сустрэла Дзень Перамогі.
У ліпені-чэрвені 1944 года 166-я дывізія ў складзе 6-й гвардзейскай арміі фарсіравала Заходнюю Дзвіну і паспяхова наступала ў накірунку Ушачаў. 423-і і 517-ы палкі праз Германавічы рушылі на Браслаў, але на шляху да вёскі Новы Пагост трапілі на засаду фашыстаў. Шмат салдат у гэтым баі было паранена. Іх прывезлі ў 215 медсанбат, які размяшчаўся ў в. Жукі Ложныя, але ніхто з параненых байцоў не выжыў. Чырвонаармейцаў пахавалі на мясцовых могілках. На сённяшні дзень вядомы дадзеныя аб 9 пахаваных воінах 423 -га і 517-га палкоў 166-й стралковай дывізіі. Адзін салдат значыцца на шыльдзе помніка як невядомы.
Вось гэтыя імёны.
Лейтэнант Бокаў Уладзімір Іванавіч (1924 – 1944 гг.)
Радавы Гібскі Ілля Пятровіч (1909 – 1944 гг.)
Старшы лейтэнант Дехцяроў Мікалай Матвеевіч (1913 – 1944 гг.)
Радавы Дубінін Сямён Дзмітрыевіч (1908 -1944 гг.)
Радавы Кулікоў Іван Пятровіч (1926 – 1944 гг.)
Гвардыі лейтэнант Ліхоцін Міхаіл Рыгоравіч (1922 -1944 гг.)
Радавы Падалка Емяльян Рыгоравіч (1902 – 1944 гг.)
Старшы сяржант Салянкоў Аляксандр Паўлавіч (1921 – 1944 гг.)
Сяржант Бенгус Егуда Ісаевіч (1910 – 1944)
Невядомы
Яны паходзілі з розных куткоў былога Савецкага Саюза (Украіна, Башкірыя, Беларусь, Расія) і мелі розныя званні, узрост. Салдацкі лёс звёў гэтых салдат разам, а вайна ўнесла свае карэктывы ў іх жыцці, якія абарваліся на нашай беларускай зямлі. Дарагую цану заплацілі гэтыя воіны за наш сённяшні мірны дзень. Памятаць аб гэтым – наш абавязак.
Першага чэрвеня, у 73-ю гадавіну з дня вызвалення вёскі Германавічы ад нямецка-фашысцкіх акупантаў, старшакласнікі разам з Фёдаравай Марынай Аляксандраўнай прынеслі букецікі палявых кветак салдатам, якія храбра змагаліся і загінулі абараняючы нашу Радзіму.
